les 14 (11-01-08): Teuge

Hallo!

Vrijdag had ik samen met medeleerling Jos een les geboekt, zodat we de tijd hadden om wat verder weg van Rotterdam te komen. Teuge was het geworden.

Om 13.00 bij de club en begonnen aan de voorbereidingen. Nou tref ik het tot nu toe altijd dat mijn vliegtuig op het platform staat en genoeg brandstof in de tank heeft. Vandaag dus niet. Het was bar weer (grijs, regenbuien, wel hoge bewolking) en ons toetstel stond in de hangar. Helemaal achterin, dus we móesten 3 vliegtuigen eruit halen terwijl we er maar één nodig hadden. Vervolgens bleek de tank een kwart vol te zitten, niet genoeg om naar Teuge te gaan, dus de Shell gebeld. Dat duurt altijd een minuut of 15.

Ondertussen even met de instructeur naar de vluchtvoorbereiding gekeken. Nou had ik er helemaal niets aan gedaan, was continue van huis geweest. Maar gelukkig hoefde ik alleen terug te vliegen en zou Jos heenvliegen. Die had gelukkig wel wat berekeningen uitgevoerd.

Heen was voor mij een misselijkmakende ervaring. Ik dacht mezelf te kunnen voorbereiden op de terugvlucht, maar achterin met flinke turbulentie door het slechte weer vond mijn gestel niet ok. Dus gewoon maar even naar buiten kijken.

Na de landing zijn we even gaan afrekenen bij de havenmeester, en vervolgens hebben we een kop koffie genomen in het restaurant. Tijd voor mijn vlucht, het was al 15.45 en je moet voor het donker terug zijn, en zelfs een eventuele uitwijk naar een ander vliegveld kunnen maken. Dus de instructeur dacht het goed om maar een zo recht mogelijke lijn te maken, en dat was dwars door de Soeterberg control zone. Leuk om even te oefenen hoe je dat radiotechnisch aanpakt.

Na Utrecht wilde de instructeur er nog wat meer snelheid inbrengen, we schoten niet zo op door flinke tegenwind. Dus gedaald naar 500ft (=minder wind) en 85% power ipv 70. Dat gaat lekker, en hoezoe eerst naar 80 knopen voordat je gaat dalen??? Met 130 kan toch ook prima?

Nabij Oudewater kregen we de 'shortest possible way to the airfield', wat een direct Pappa inhield. Na nog wat bochten ten gevolgen van ander landend verkeer heb ik de kist weer veilig op de grond gezet en konden we onder het genot van een biertje nabespreken.

Zaterdag hebben we nog een vlucht gemaakt met m'n broer en z'n zoontje van 3. Volle bak dus in het toestel! Was erg leuk, en het was zo helder dat je de skyline (*ahum*) van Utrecht kon zien liggen vanaf Rotterdam. Neeflief was zwaar onder de indruk van het vliegen, alsook van de enorme koptelefoon op z'n hoofd. Maar oom vliegenier had het wel weer hélemaal gemaakt ;-)

Later voeg ik nog wel wat foto's toe.

Groeten!

Les 13 (02-01-08): Landingen + SOLO

Hallo,

Iedereen die deze weblog leest wens ik een heel goed, gezond en voorspoeding 2008 toe! En voor hen die zelf vliegen natuurlijk ook veel vliegplezier!

Omdat mijn vaste instructeur op vakantie was had ik een les bij de chef-vlieger geboekt. Het weer was al een paar weken nevelig, maar zowaar hadden we woensdag een prachtig zonnige dag, met goed zicht. Het eerste vlieggenot begon al toen ik de gordijnen opentrok:

Zoals gezegd wilde ik wat gaan trainen op landingen, omdat ik nog geen 'automatisme' heb ontwikkeld als het gaat om met name crosswind landingen. Dus ik hoopte op mooi weer, maar wel wat zijwind op de baan. En dat was in orde: de wind was 16 knopen (gusting 21) uit richting 100. Dat is dus 40 graden schuin op de baan 06.

Ik had nog niet eerder met deze instructeur gevlogen, maar na een blik in mijn dossier begon hij vooraf meteen over het maken van een solo vlucht. Je moet minimaal 10 uur solo hebben, en hij wilde voorkomen dat ik aan het eind van de opleiding alleen maar solo's aan het vliegen was. Het is handiger om dat tussendoor telkens even te doen. Ik had er uiteraard geen bezwaar tegen.

Maar eerst dus de landingstraining. Kort gezegd: ZEER leerzaam. Wat niet wil zeggen dat ik het gevoel er nu in heb zitten, maar in elk geval heb ik er goed op kunnen oefenen. Wind van rechts, dus eigenlijk moet je je neus in de wind zetten om 'rechtdoor' te vliegen. Probleem is dat de baan niet met z'n neus in de wind ligt, dus zou je schuin op het asfalt terecht komen. Niet zo veilig en gezond idee voor in het nieuwe jaar. Daarom corrigeer je dat met voeten en rolroer. In feit vlieg je dan 'gecontroleerd ongecoördineert'.

Wat nog memorabel was: een meeuw had het goedgedacht om een low pass over de runway te maken van rechts naar links. Hij stak dus netjes in een rechte lijn over, welliswaar niet bij het zebrapad aan het begin van de baan, maar goed. Wij waren echter net met een doorstart bezig. Ik heb zelden een meeuw van zó dichtbij gezien. De instructeur vloog zelfs met z'n handen de lucht in als schrikreactie...Gelukkig is een meeuw wendbaarder dan onze Robin, maar het had maar een meter of 2 gescheeld en we hadden meeuwengehakt uit onze built-in gehaktmolen op de voorkant van het toestel. In dat geval reden we gelukkig op de baan en hadden we de start met alle gemak kunnen afbreken.

Probeersel: videootje van de take off:

Vervolgens de solo. De route ging via Hotel - maasvlakte - Hellevoetsluis - Goudswaard - Oud Beijerland - Euromast - EHRD.

Onderweg wat foto's gemaakt:

Nieuwe waterweg (stormvloedkering):

Hellevoetsluis

Onderweg heb ik nog wat steile bochten en een slow flight geoefend. Hier een afbeelding van de metertjes in een slow flight:

Goudswaard (te vergroten)

En een close-up (wie weet ga ik later nog wel een fotobedrijf oprichten ;-)

Rotterdam city

EHRD, de wekelijkse (?) gipsvlucht vanuit Oostenrijk. Helaas is de foto wat/heel onscherp, maar ik vond het was toch weer eens wat anders dan een Cessna of een Transavia Boeing achter je. Er stond op het platform een heel rijtje ambulances klaar om de mensen over te nemen. Callsign van het toestel was heel toepasselijk 'Ambulance' en dan nog 3 cijfertjes.

Tot de volgende les!