Klein filmpje van Lisa's first flight.

De landing op Rotterdam airport.

Lisa's eerst vlucht (13/03/2008)

De afgelopen maanden heb ik lekker gevlogen. Hetzelfde ritme als waarin ik ooit leste: elke 2 weken een vlucht. Dat betekent dus dat ik sinds de vorige blog al weer een vluchtje of 5 heb gemaakt, de meesten met passagiers, wat erg leuk is.


Afgelopen vrijdag was wel een zeer bijzondere vlucht: voor het eerst op pad met vrouw en kind! Margreet had een jaar geleden voor het laatst meegevlogen. En hoewel Lisa met 3 weken gedoopt is, had ze nog geen luchtdoop gehad. En ik denk dat niet heel veel kindertjes dat met 12 weken krijgen, en dan ook nog met je vader als piloot!

Het idee kwam van Margreet (echt waar!) en ik vond het wel een uitdaging. Vooral de vraag of de maxicosi in het toestel vastgemaakt kon worden en of Lisa het op een brullen zou zetten waarbij de (flinke) motorherrie zou verbleken. Het brullen is geheel achterwege gebleven. Ze heeft gehuild, maar dat was toen we in het restaurant zaten van Hilversum en ze geen zin in eten had....

Het vastgespen blijkt te kunnen, al is een Robin niet echt een makkelijk toestel om dat te doen:






We hadden besloten om in plaats van een rondje te vliegen, naar een bestemming te gaan. Dat was EHHV, Hilversum. Vooraf gebeld of het vliegveld open was, want veel grasvliegvelden zijn in deze tijd van het jaar regelmatig gesloten vanwege de natte toestand van de grond. Het veld was open, dus de route werd uitgestippeld: eerst naar het punt Mike (Moordrecht) en daarna in rechte lijn via Gouda, Bodegraven, Woerden, De Meern naar Hilversum.


Lisa was wakker toen we vertrokken, en van buiten zag het er zo uit:







Nadat de motor gestart werd kwam er een stevige frons op haar voorhoofd, en die is niet echt weggegaan tijdens de heenvlucht.



Mamma zit er lachend naast:





En dat levert af en toe een vragende blik op:



Maar toch hou ik stoer vol hoor!!





Op Hilversum hebben we lekker even wat gedronken:




En daarna lopen we weer richting ons vliegtuig dat in een prachtige namiddagzon op het biljartlaken van EHHV staat te glimmen:






Voor we bij het vliegtuig zijn is Lisa in slaap gewiegd, en dat blijft zo tot we binnentaxiën via Lima.



Terug op de club hebben we nog even Mark gesproken, die direct met zijn vrouw zou gaan praten over het vliegen met zijn inmiddels 1,5 jaar oude zoontje. Succes Mark (al denk ik dat een baby makkelijker is dan een kind van 1,5).

Nog even gezellig een biertje op de club gedronken, en vervolgens snel naar huis.


We hebben genoten!