vrijdag 28 maart 2008

NO-GO + theorie

Het móest er een keer van komen: mijn instructeur zal niet gauw terugschrikken voor een paar wolken, een bui of een doorstaande wind. Maar vrijdag 21/3/08 was het tijdens het geplande tijdstip wel zulk niet-vliegweer dat voor het eerst sinds juli 2007 (!) een les niet doorging. In de winter traditioneel minder vliegweer? Bij mij gaat het dus juist mis in het voorjaar.

Overigens verbaas ik me er wel over hoe voorspoedig het tot nu toe loopt. Het ritme van 1 keer per 2 weken lessen is op zo'n manier heel prettig.

Ook even een update van m'n theorie.
Ik volg op dit moment de lessen van de vakken 'Navigatie' en 'prestaties & vluchtplanning'. Gezien de resultaten en het gezien het feit dat ik na de komende examendata pas weer in september examens kan doen, heb ik besloten om alle vakken die ik moet doen af te gaan leggen. Dat betekent dat ik ook heel hard bezig ben met zelfstudie voor Meteorologie. Een heel boeiend vak. Ik kan me nog goed herinneren dat ik als jochie van 8-9 jaar altijd een weerstation wilde hebben. Het is er nooit van gekomen, maar de interesse voor het weer is altijd gebleven. Het weer is machtig, nauwelijks door ons mensjes te beïnvloeden en altijd weer 'anders'. Bijzonder...

Naast deze vakken ga ik ook nog het vak 'menselijke prestaties & beperkingen' doen. Heel interessant omdat je in sneltreinvaart een aantal onderdelen van het menselijk lichaam doorloopt. Zien, horen, voelen, evenwicht, longen, psyche....het komt allemaal langs!

Nog 3 weekjes blokken, en daarna is er hopelijk ook weer wat meer tijd voor andere dingen!

Oké, nog een update: ik ben van plan om de komende tijd ook af en toe in een Robin benzine te stappen. Qua bediening net even wat anders (uitgebreider) dan de diesel waar ik normaal in vlieg. Hoe het met die verschillen zit lijkt me een leuk onderwerp om een keer een blogje over te schrijven als ik ervaring in beide typen heb.

En als afsluitertje nog een filmpje van m'n fototoestel. Voor de insiders: na Papa een left hand cirquit runway 24 ipv cross in de middle. Maar dan wel vanaf 1500 ft. En bij touchdown ook nog en bibberend neuswiel. Hoe dat er uitziet zie je hieronder. Het is overigens een gruwelijk tegenlicht-filmpje.




Groeten,

dinsdag 18 maart 2008

les 19 (07/03/08): doelpunt!

De 19e les stond op het programma, en met een saaie grijze lucht en stevig briesje besloten we om landingen te gaan oefenen. Ik loop voorspoedig door de opleiding heen, maar alle leuke dingen die ik doe gaan wel een beetje ten koste van het aantal landingen. En die moet je toch ook goed oefenen!

We hebben er 8 totaal gemaakt van een paar verschillende soorten:

1. normale landing: cirquithoogte 500 voet, en met een normale landingsconfiguratie binnenkomen.

2. glide-in: ciquit op 1000 voet, en vervolgens op het moment dat je de bocht van downwind naar final maakt gaat het gas eraf.

3. flapless landing: zonder flaps landen. Dat betekent dat je iets harder aankomt vliegen omdat je het extra draagvermogen van de flaps mist. En je vlieg daardoor ook wat vlakker op de baan af.

4. doellanding: dit is een manier van landen waarbij je heel nauwkeurig uitmikt waar je terecht wil komen. In mei hebben we van de club daar een speciaal evenmentje voor waarbij je punten toegekend krijgt voor de mate waarin je bij het doellandingspunt terecht komt. Inspiratie daarvoor vind je in dit filmpje: http://www.vliegclubrotterdam.nl/video/doellandingen2006.wmv

Tot slot nog even melden dat er weer een solotje is gedaan, en wel op vrijdag 14 maart. Lekker uit m'n werk om 17.00 op pad met de SVU en een paar touch and go's op Seppe geoefend. Daar was ik eigenlijk nog maar 1 keertje geweest, en ik moest nogal wennen aan het smalle baantje. 1e landing: drama; 2e landing en 3e landing gingen al veel soepeler.

Groeten!

vrijdag 7 maart 2008

Les 18 (22/2/08): Instrument vliegen

Zoooo, dat is even geleden dat ik een vliegblogje heb geschreven. Ik was bijna vergeten dat er nog een op de plank lag.

Les 18 speelde zich voornamelijk ín de wolken af. Instructeur had een leuk zonnescherm meegenomen dat je voor de voorruit doet als je GEPARKEERD staat. Zo niet in deze les, want in full flight werd het schermpje even tegen de cockpitruit gedrapeerd, en daar zat Rembrand zonder uitzicht vooruit... Doel van dit alles was natuurlijk om ook de juiste dingen te blijven doen als je eens onverhoopt in de wolken terecht komt. Als VFR-vlieger (VISUAL flight rules) zul je dat natuurlijk niet zo snel doen, mag zelfs niet, maar áls het gebeurt is het handig om veilig je vlucht te kunnen afronden. Dat doe je door dan 100% gebruik te maken van die metertjes en klokjes op je dashboard.

Dat dit echt voor 100% is hebben we ook even aangetoond door een leuk proefje met je evenwichtsorganen: vlieg in de wolken (alles is helderwit links, rechts, boven en onder) en maak een rustige rechterbocht gedurende 1 minuut bijvoorbeeld. Op het moment dat je dan je vleugels weer horizontaal brengt VOELT het aan alsof je op dat moment een linkerbocht begint. Ook als je rechtuit vliegt dan hou je nog steeds dat gevoel! Blijkbaar wordt je lichaam vrij snel hergeprogammeerd op stand die je in de bocht hebt aangehouden. Scary! Vandaar dus: alleen op de metertjes vertrouwen als je geen enkel referentiepunt buiten het vliegtuig hebt.

In deze les allerlei bochten, stijgen, dalen etc. geoefend en vervolgens teruggestuiterd naar het vliegveld (het was nogal turbulent met windkracht 6).

Erg leuk, en gelukkig zal dit instrumentvliegen nog wel een paar keer terug komen. Veel te leuk om maar één keer te doen!