les 14 (11-01-08): Teuge

Hallo!

Vrijdag had ik samen met medeleerling Jos een les geboekt, zodat we de tijd hadden om wat verder weg van Rotterdam te komen. Teuge was het geworden.

Om 13.00 bij de club en begonnen aan de voorbereidingen. Nou tref ik het tot nu toe altijd dat mijn vliegtuig op het platform staat en genoeg brandstof in de tank heeft. Vandaag dus niet. Het was bar weer (grijs, regenbuien, wel hoge bewolking) en ons toetstel stond in de hangar. Helemaal achterin, dus we móesten 3 vliegtuigen eruit halen terwijl we er maar één nodig hadden. Vervolgens bleek de tank een kwart vol te zitten, niet genoeg om naar Teuge te gaan, dus de Shell gebeld. Dat duurt altijd een minuut of 15.

Ondertussen even met de instructeur naar de vluchtvoorbereiding gekeken. Nou had ik er helemaal niets aan gedaan, was continue van huis geweest. Maar gelukkig hoefde ik alleen terug te vliegen en zou Jos heenvliegen. Die had gelukkig wel wat berekeningen uitgevoerd.

Heen was voor mij een misselijkmakende ervaring. Ik dacht mezelf te kunnen voorbereiden op de terugvlucht, maar achterin met flinke turbulentie door het slechte weer vond mijn gestel niet ok. Dus gewoon maar even naar buiten kijken.

Na de landing zijn we even gaan afrekenen bij de havenmeester, en vervolgens hebben we een kop koffie genomen in het restaurant. Tijd voor mijn vlucht, het was al 15.45 en je moet voor het donker terug zijn, en zelfs een eventuele uitwijk naar een ander vliegveld kunnen maken. Dus de instructeur dacht het goed om maar een zo recht mogelijke lijn te maken, en dat was dwars door de Soeterberg control zone. Leuk om even te oefenen hoe je dat radiotechnisch aanpakt.

Na Utrecht wilde de instructeur er nog wat meer snelheid inbrengen, we schoten niet zo op door flinke tegenwind. Dus gedaald naar 500ft (=minder wind) en 85% power ipv 70. Dat gaat lekker, en hoezoe eerst naar 80 knopen voordat je gaat dalen??? Met 130 kan toch ook prima?

Nabij Oudewater kregen we de 'shortest possible way to the airfield', wat een direct Pappa inhield. Na nog wat bochten ten gevolgen van ander landend verkeer heb ik de kist weer veilig op de grond gezet en konden we onder het genot van een biertje nabespreken.

Zaterdag hebben we nog een vlucht gemaakt met m'n broer en z'n zoontje van 3. Volle bak dus in het toestel! Was erg leuk, en het was zo helder dat je de skyline (*ahum*) van Utrecht kon zien liggen vanaf Rotterdam. Neeflief was zwaar onder de indruk van het vliegen, alsook van de enorme koptelefoon op z'n hoofd. Maar oom vliegenier had het wel weer hélemaal gemaakt ;-)

Later voeg ik nog wel wat foto's toe.

Groeten!