Les 5 (21-09-07): Flaren is zweten...

Pfoe, dat was hard werken deze les! Het duurde maar een half uurtje, maar veel langer had niet gehoeven! Waar het op neer kwam: touch-and-go-and-touch-and-go-touch-and-go-and-touch-and-go-touch-and-go-and-touch-and-go-and touch-and-go (7 keer dus).

Veel geleerd over het cirquit vliegen, vooral ook vanwege de stevige wind die ik telkens weer tref (nou ja, in elk geval trekt de bewolking telkens nét voor mijn lessen op). Deze keer windsnelheden tot 20 knots gehad, gelukkig iets minder crosswind dan vorige keer.

Om jullie mee te laten genieten van wat je allemaal mis kunt doen (en voor mij nu een dag later meteen een mooi moment om de leerpunten op een rij te zetten):

A. vergeten om op de verschillende onderdelen van het criquit te corrigeren voor de wind (dus je neus niet in de vliegrichting, maar gecorrigeerd voor de wind).

B. Verder het te laat indraaien naar base, en daardoor op final te ver van de baan afzitten, waardoor je in het extra lage cirquit van EHRD gewoon te vroeg laag uitkomt (niet vóór de baan trouwens, omdat je als landingspunt met ons kleine vliegtuigje halverwege de baan mikt). Goed mikken is ook een kunst. Het liefst probeer je bij het verlaten van downwind je motorinstelling zo te doen dat je in één vloeiende beweging precies op het juiste plekje op de grond terecht komt. Als dat niet lukt moet je de hoogte corrigeren met gas geven/inhouden.

C. Eerste paar touch-and-go's had ik de neiging om zodra ik op de grond stond de stuurknuppel te laten vieren, en dus niet meer in de wind te houden. Dat laatste moet juist wel, want ook als je op de baan rijdt zal je moeten voorkomen dat de wind te veel vat op je vliegtuig krijgt waardoor je over de baan zou gaan zwalken.

D. Flaren, het op het laatste moment optrekken voordat je aan de grond komt. GRRR, dat was het grootste probleem. Vlak voor je aan de grond komt moet je zo ongeveer de volgende bewegingen tegelijkertijd maken: stuurknuppel in de wind, voetenstuur naar rechts, gas dicht, knuppel naar achteren trekken om de daling af te vangen. En dat is dus even iets meer dan dat je met autorijden moet doen om voor een stoplicht tot stilstand te komen...maar oefening baart kunst, zeker oefening in lastige omstandigheden, dus hier gaan we volgende keer gewoon weer mee verder. En op zich heb ik de kist elke keer wel redelijk aan de grond gekregen, dus wat dat betreft ging het wel.

Dus een slechte les? Welnee, het vliegen was heerlijk, de preflight-check, de radiocommunicatie en de checklists aflopen gingen prima. En een hoop geleerd.

Afgelopen week is ook de theorie begonnen, gezellig klasje van een man of 15 en we zijn begonnen met het vak 'Grondbeginselen en luchtvaartuigen'. Dus de komende tijd zit ik elke week op maandag van 19.30-22.30 in de schoolbanken!



Edit: ik had nog een foto van de vorige les, waarin de toestellen werden getankt. Eén van de laatste foto's van de PH-SVT voordat die een noodlanding heeft gemaakt in een weiland. Op dit moment nog steeds out of service...

Medical (07-09-07)

O ja, op dezelfde vrijdag als de les hieronder had ik ook nog mijn medische keuring. Je moet natuurlijk wel een beetje gezond zijn om te vliegen. Vandaar dat je regelmatig gekeurd moet worden, maar de eerste keer extra uitgebreid. Bloed afname, cardiogram, bloeddruk, zeer uitgebreide ogentest en nog een stuk of wat onderzoeken. Aangezien mijn rechter trommelvlies niet 100% is, werd daar nog wat extra onderzoek naar gedaan. Maar voor een PPL brevet zijn de eisen gelukkig lang niet zo zwaar als bij beroepspiloten. Het geeft eigenlijk alleen maar voordeel omdat je geen druk op je trommelvlies krijgt bij het stijgen en dalen.

Ik ben er bijna 2 uur zoet mee geweest, maar het verlossende woord kwam aan het einde: ik ben goedgekeurd voor het vliegen!

Nu even wachten op het officiële document dat door de IVW (inspectie Verkeer & Waterstaat) wordt uitgereikt. Vóórdat ik dat papiertje heb zal ik in geen geval solo mogen vliegen, dus ik hoop dat dat geen 6 weken gaat duren...

Les 4 (07/09/07): Het cirquit

En dat was afgelopen vrijdag alweer les 4. Prachtig vliegweer wat het zicht betreft, alleen de crosswind (wind dwars op de baan) was iets minder. Een knoop of 13 onder een hoek van 80 graden. De PH-SVT stond vandaag op de planning, en in de agenda zag ik dat het kistje net die ochtend een 50-uurs onderhoudsbeurt had gekregen, dus zaak om even goed op te letten of alles weer goed vastzat. Dat bleek OK te zijn.

We begonnen met wachten tot het toestel weer genoeg diesel had ingeladen. Dat gebeurt door een grote Shell truck. Iets later gingen we op pad, en in tegenstelling tot de Romeo departure die ik gefiled had, vlogen we een Mike departure. Natuurlijk moest ATC (luchtverkeersleiding)daar even van op de hoogte gesteld worden, dus bij de oprit van de baan even het volgende gemeld: "Rotterdam tower, Pappa Hotel Siera Victor Tango ready for departure, request mike departure instead of romeo.". ATC: "Mike approved, line-up behind de landing traffic on final, behind". Dat ze 2 keer behind zeggen is een veiligheidsmaatregel om te verzekeren dat het echt duidelijk is dat je ACHTER het landende vliegtuig pas de baan op mag draaien. Zou je maar één keer behind zeggen, en er zit net een kraakje op de radio, dan zou je de foute conclusie kunnen trekken dat je een line-up klaring krijgt. En het staat zo slordig als je de baan opdraait als er een kist op z'n laatste stukje voor de landing vliegt!

Na take-off eerst een 360 graden turn over m'n werk in Gouda gemaakt. En wat blijft het toch een lekker gevoel om in alle vrijheid boven het hoofd van je ploeterende collega's te vliegen! Alleen daarom zou ik al op vrijdag blijven vliegen...

In het laagvlieggebied bij Moordrecht hebben we een mooi weilandje uitgekozen om oefencirquits te vliegen. Dat is tamelijk complex als je het voor het eerst doet, en nog complexer als je je moet richten op een bepaald weilandje dat tussen 200 exact dezelfde weilandjes ligt :-$ Ik verbaas me nog steeds over het feit dat je daar tot 100 ft mag dalen. Ons weilandje lag ongeveer 50 meter naast een boederij. Kan je je voorstellen wat je meemaakt als je daar als boer en boerin lekker aan de koffie zit en je ziet zo'n kist richting je woonkamer afdalen...nou ja, ze zullen er wel mee bekend zijn en er niet meer van op of om kijken.

Na een keer of 3 geoefend te hebben zijn we weer naar Rotterdam gevlogen om daar ook nog 3 cirquitjes in het echt te oefenen. Dus met daadwerkelijke landing en meteen doorgaan. Touch and go's dus.

De eerste zat ik te hoog op final, de tweede iets te laag, en de derde ging goed. Maar het lastigste was toch wel de zijwind, waardoor je alle stuurmogelijkheden die je hebt (voeten, en stuurknuppel) moet gebruiken om het vliegtuigje met z'n neus in de wind te houden. En dus met je neus niet op de baan mikken maar opzij. En op het laatst moet je dan wel weer recht op de baan terecht komen. Nou, dat is pittig. En daarom gaan we daar volgende les gewoon weer lekker mee oefenen totdat ik het onder de knie heb.

Groeten!

p.s. Marcel (zwakie) ik zal je blog linken op mijn site.

Les 3 (25/8/07): tempo

Dag, daar ben ik weer. De les was zeer enerverend. Maar wel helemaal OK! Jorgen was op een gegeven moment zo enthousiast over zo ongeveer alles, dat hij zich afvroeg of dat niet juist tegengesteld effect zou gaan hebben (zo van: ik kan het, het gaat vanzelf, alles gaat toch wel goed). Maar dat zal wel meevallen, want dat het goed ging was waar, maar om nou te zeggen dat je iets kan als je het 1 keertje gedaan hebt? Neuh niet echt.

Lekker vroeg vlucht, clouds op 1200 ft. Maar wel rustig weer. Na het voorbespreken gingen we op stap. En zo stond de PH-SVU erbij:

p.s. leuke opdracht: zoek de vershchillen met het toestel erachter, dat is ook een Robin DR400....post comments!

De check rondom het vliegtuig mocht ik grotendeels aangeven, en Jorgen checken of ik geen dingen oversloeg. Alle gaten die in het toestel zitten waren open (voor het meten van luchtdrukverschillen), propellor OK, banden en wielkappen OK, vleugels OK, staartvlak OK, verlichting OK etc. etc. Je moet trouwens elke keer even de olie peilen, net als in een auto met een peilstok.

Het enige dat niet OK was, waren de honderden dooie vliegjes op de vleugel. Als je auto er zo uit zou zien zou je accuut door de wasstraat gaan, maar bij de wasstraat van Argos bezinepomp schijnen er geen Robins doorheen te passen. Jorgen dus op pad om een emmertje sop te halen, maar helaas, er was geen emmertje sop meer. Dus dan maar zo op pad.

Hebben we alles. Nee dus, blijkt dat je het journaal van het vliegtuig ook bij je moet hebben. Best wel logisch natuurlijk, maar ik wist het nog niet. En Jorgen weer uit het vliegtuig klimmen en het journaal halen...komt net een andere instructeur ook uit een toestel klimmen. Jorgen: "Heb jij ook een nieuwe leerling?". Ik ben dus niet de enige die wat vergeet :-)

Het taxiën blijft nog maar een naar gedoe met zo'n vliegtuig. Besturing is niet te vergelijken met een auto, het gaat allemaal veel indirecter en dan hebben ze ook nog bedacht dat het wel handig is dat je pedalen zowel voor het sturen als voor het remmen te gebruiken zijn. Tenen indrukken is remmen, de bal van je voet indrukken is sturen. Tsja, en dat was dus even weggezakt. Dus ik bij elk bochtje met m'n tenen trappen. En Jorgen maar vragen of ik echt niet rem. Ik zeg "nee hoor". Kom ik er bij de checks vlak voor take-off achter dat ik even de pedalen in m'n hoofd had omgewisseld...

Na take-off (baan 24) een Mike departure gevlogen. En nadat we Oscar hadden gepasseerd (knooppunt Terbregseplein) begon het HOGE TEMPO. En dan bedoel ik het tempo waarin we de oefeningen hebben uitgevoerd. Het leek wel fitness. Omdat het veel te veel is om allemaal te beschrijven, geef ik even een opsomming:

- we begonnen met een slow flight (70 kts, nog binnen de CTR)

- boven Gouda en Reeuwijkse plassen even wat stijg en daal oefening

Naar het laagvlieggebied tussen Moordrecht en de Lek gevlogen en daar achtereenvolgens de volgende oefeningen gedaan":

- klimmende bocht

- dalende bocht

- dalen naar 100 ft (dat is het minimum in dit gebied)

- overtrek/stall (en dat in je 3e vlieguurtje!)

- training voor noodlanding (gas dicht en dalen, ondertussen kiezen welk veldje je zou willen landen)

Na al dit achtbaanwerk hoopte Jorgen dat ik wel dusdanig gedesoriënteerd zou zijn dat ik geen idee meer had waar ik was. Kaartje erbij gepakt, en laat ik nou net wel eens in Schoonhoven en Groot Ammers komen :-).

Vervolgens aan moeten geven waar Gouda lag (het was dusdanig bewolkt dat je vanuit Schoonhoven dat absoluut niet kon zien liggen.

Na nog wat foto's geschoten te hebben van Waddinxveen....

...hebben we de kist veilig aan de grond gezet. Dat ging nog aardig spannend, want er zatten 2 toestelling in het cirquit en daar werden wij nog vóór gezet, maar dan was het wel de bedoeling dat we een beetje door zouden vliegen. De landing mocht grotendeels zelf doen, en allen bij het flaren hielp Jorgen. Althans, dat was zijn bedoeling maar hij greep mis bij de stuurknuppel zodat de landing nogal bumpy was.

Zeer leuke les, met een ethousiaste afloop: er werden even 2 lessen in één keer afgetekend.

Volgende keer: Overtrek met flaps oefenen en cirquitjes vliegen. En dat alles met als doel om een les of 2 erna zonder instructeur in te stappen en in m'n uppie te gaan vliegen. Rotterdam here we come! (berg je maar vast). Ik moet het eerst nog zien gebeuren, maar Jorgen ziet volgens mij de uitdaging om z'n record 1e-solo-in-zo-kort-mogelijke-tijd te gaan verbreken. Hij vroeg of ik een beetje competetief was ingesteld. Ik heb het maar voorzichtig gehouden op 'goed gaat voor snel'. U wordt op de hoogte gehouden!